"Uit de kast" over geluk in organisaties....
Dit jaar bestaat Berckeley Square 10 jaar en is het tijd om écht ‘uit de kast’ te komen over mijn verlangen meer geluk aan de wereld toe te voegen. Het bouwen aan een adviesorganisatie die zichzelf en haar klanten op dit geluk verbindt, is namelijk best spannend. Dit is mijn 4e blog uit een reeks, waarin ik mijn ‘stories’ vertel over 10 jaar consistent ‘zo binnen, zo buiten’ organiseren.
Kiezen voor geluk…
Elk zichzelf respecterend bedrijf heeft een heidag, dus Berckeley Square 10 jaar geleden ook ;) Tijdens onze eerste heidag vonden wij het nodig om focus te kiezen. De manier waarop Pentascope van Theo Dijt en Engbert Breuker zich destijds profileerden met Schitterend Organiseren, was voor mij een voorbeeld. In onze heidag filosofeerden wij over de eigen bestemming van Berckeley Square. Ik merkte dat het spannend was om ergens positie op te nemen. In een keuze neem je ook ergens afscheid van en we waren nog maar net begonnen. Ik voelde dat ik alle opties open wilde houden. Al snel kwamen termen als menselijke organisatie en de mate van geluk op tafel. In mijn periode als aanjager van innovatie in een zorginstelling had ik al gekozen voor kwaliteit van leven. Geluk ging nog net iets verder….
“Stel nou dat wij niet economisch rendement of bedrijfsvoering, maar geluk van mensen centraal stellen in organisaties. Wat zou er dan kunnen gebeuren?!” Ons credo: bouwen aan gelukkige organisaties was geboren.
‘The proof of the pudding is in the eating’…
Door de boeiende en verdiepende gesprekken met Marcel van Marrewijk, voelde het als een juiste keuze om voor gelukkige organisaties te kiezen. Marcel heeft een grote kennis van positieve psychologie en kon de rationale achter mijn keuze toelichten. Een soort cognitieve dissonantie. Marcel gaf mij de wetenschappelijke zekerheid om uit de kast te komen ;)
Het bizarre was alleen dat ik bij een (potentiele) opdrachtgever geluk helemaal niet durfde te noemen …. Het was immers best wel raar om voor geluk te kiezen. De beweging binnen organisaties, was juist meer naar bedrijfsvoering en rendement gericht. Mijn angst was om afgewezen te worden op de opdracht, omdat ik te ‘zweverig’ zou zijn. Opdrachtgevers leken hier nog helemaal niet klaar voor te zijn.
Bewust onbekwame opdrachtgevers
Paradoxaal zette ik mijn verlangen naar geluk aan de kant, in ruil voor mijn gehoorzaamheid aan de angst voor de afwijzing. Steeds vaker bleek in dit soort opdrachten, waar ik mij niet durfde uit te spreken, er fundamenteel iets niet te kloppen. Opdrachtgevers wilde een verandering voor hun organisatie en medewerkers, maar niet voor zichzelf. Opdrachtgevers waren zelf niet aanspreekbaar op hun eigen ontwikkeling en legden de schuld buiten zichzelf. De eerste keer dat ik voelde dat een dergelijk project moest stoppen, omdat het geen bijdrage leverde aan het vergroten van geluk van medewerkers en klanten, was erg spannend. Er was een belofte gedaan voor een groot traject en toch wist ik dat we met dit project moesten stoppen. Als we door waren gegaan was dat mijn zekerheid van het ongeluk geweest en ik koos dapper voor de onzekerheid van het geluk.
Festival van de ongelukkige medewerker
Onze eerste echte actieve manifestatie op geluk, was het festival van de ongelukkige medewerker. In de projecten die wij inmiddels uitvoerden, merkten we dat we medewerkers hielpen om zich te ‘verlossen’ van de zekerheid van het ongeluk. Medewerkers vonden het vaak comfortabel om te leven in de voorspelbaarheid van hun eigen ongeluk. Een soort ‘Goedesmorgens Juffrouw Janny’-dynamiek van Jiskefet. Wij vroegen hen om in de onzekerheid van het geluk te stappen en een ongewis pad te lopen. In onze projecten kwamen we erachter dat dit ongeluk een bron voor persoonlijke en organisatorische verandering en transformatie is.
Vanuit dit inzicht hebben we voor onszelf het wapenschild geïntroduceerd. Meebouwers van Berckeley Square hebben allen een eigen levenspad met een bron en bestemming. Berckeley Square is een tijdelijke fase in dit levenspad en als het goed is verbonden aan de bestemming van de meebouwer. Als de ruilrelatie met Berckeley Square -tussen brengen vanuit je bron en halen vanuit de realisatie van je bestemming- niet meer klopt, moet je in mijn beleving afscheid van elkaar nemen.
Soulmates in mijn ‘Pursuit of Happiness’
In het netwerk van meebouwers binnen Berckeley Square was niet heel veel animo om het thema van geluk actief vorm te geven. Meebouwers gaven terloops aan dat zij niet veel met het thema geluk hadden en dat dit te abstract was om mee te werken in projecten. In de beweging om goed in gesprek te gaan over het eigen wapenschild, ontstond meer ruimte voor een ander geluid. Als ik nu na 10 jaar terugkijk, dan nam ik in het begin van Berckeley Square veel meer positie op het bouwen aan een gelukkige organisatie. Ik kwam er bij het schrijven van deze blog overigens achter dat onze eerste website nog steeds te vinden is onder www.gelukkigeorganisatie.nl.
Tijdens mijn masterleergang generatief leiderschap bij Ivo Callens, was één van mijn studiegenoten Onno Hamburger. Onno manifesteerde zich al langer op het thema ‘Gelukkig Werken’. Op afstand bewonderde ik hem, omdat hij positie durfde te pakken op dit thema. Het bleek echter dat hij als trainer binnen Van Harte & Lingsma ook ruimte had gecreëerd om zijn geloof in Gelukkig Werken vorm te geven, maar dat ook hij nog niet op grote aantallen volgers kon rekenen. Onno is vorig jaar voor zichzelf begonnen en heeft nu erg veel volgers en ik ben trots op zijn ontwikkeling. Voor mij is hij een voorbeeld om te leven waar je in gelooft en te kiezen voor de onzekerheid van het geluk. Onno maakt voor velen het pad vrij om openlijk over geluk in organisaties te spreken.
Via Onno en Vincent van Harte werd ik 5 jaar geleden voorgesteld aan Tica Peeman van VIStrainingen. Tica was bezig met haar boek ‘Nieuwe Leiders gevonden’ en zij interviewde mij voor haar boek. Er was direct een klik en wij voelden dat wij elk vanuit onze eigen expertise van advisering en training verbonden waren op hetzelfde hogere doel. Met Tica voelde ik mij gesteund om echt te kiezen voor het toevoegen van betekenis en geluk aan organisaties. Vorig jaar hebben Tica en ik Happy Companies opgericht. Sinds 1 april is een 3e label Breinkorf van Monique Bolung toegevoegd aan Happy Companies. Ik ben ongelofelijk trots dat zij mijn partners zijn in de ‘Pursuit of Happiness’. Dit zijn de eerste zinnen van de why van Happy Companies:
Wij geloven dat het tijd is voor een andere economie. Een economie waarin het geluk van medewerkers en klanten voorop staat. Waar de macht niet meer aan het grote is, maar de kracht zit in het delen van het kleine. Geluk ontstaat door te durven delen en niet te denken en te handelen vanuit schaarste.
De komende 5 jaar van Berckeley Square zal veel meer gaan over het teruggeven van de betekenis aan een organisatie. Dat wij hier zelf nog veel in te leren hebben, bleek uit de laatste meting van onze ‘Happiness at work survey’ die door Erik During is afgenomen. Ten opzichte van het jaar ervoor was ons eigen geluk afgenomen en scoorden wij niet heel hoog ten opzichte van de Nederlandse benchmark. Ook hier geldt ‘zo binnen, zo buiten’, dus wij laten ons het komende jaar ondersteunen door 2 externe coaches. Wij nemen regie op onze eigen toekomst en kiezen met bibberende benen voor de onzekerheid van het geluk…